محصول زیبا و منحصر به فردی را که مشاهده می کنید تابلو فرش جشن سده (sadeh carpet panel)نام دارد. این اثر زیبا حاصل تلفیق دو بعد هنر یعنی هنر فرش و نگارگری است . شما عزیزان می توانید تابلو فرش جشن سده را با قیمتی بسیار مناسب خریداری کنید و با آن محل زندگی و کار خود را زینت دهید .
مشخصات اثر هنری
نقاشی جشن سده اثر سلطان محمد می باشد که آن را درسال 1520 خلق کرده است . او از هنرمندان ایرانی بود و در خلق آثار خود از سبک هنری مینیاتوریست (مکتب تبریز دوم) استفاده می کرد .
سبک
دوره دوم مکتب تبریز
محل نگهداری
این نقاشی زیبا هم اکنون در موزه متروپولیتن شهر نیویورک واقع در کشور ایالات متحده آمریکا نگهداری می شود .
ابعاد اصلی خود اثر
سلطان محمد این اثر نفیس را در ابعاد اصلی (22.5× 34.5) سانتی متر خلق کرده است .
مواد به کار رفته
گواش، جوهر و طلا روی کاغذ
توضیحات بیشتر
این نقاشی زیبا به همراه اشعار داخل آن برگه ای از شاهنامه طهماسبی است که به دستور شاه طهماسب صفوی و با هنرمندی هنرمندانی چون سلطان محمد به وجود آمده است .
عنوان نقاشی جشن سده است . یک آیین و مراسم بین ایرانیان مخصوصاٌ زردشتیان است که در دهم بهمن ماه اهالی روستا و یا شهر هیزم ها و چوب های را فراهم می کنند تا آشتی بزرگ را به وجود آوردند .
در این جشن چون همه مردم در جمع آوری چوب و هیزم مشارکت می کنند یک فرهنگ همکاری را بین آن ها به یاد می آورد .
اشعار کتاب شاهنامه فردوسی ریشه جشن سده را به اختراع و کشف آتش توسط هوشنگ نسبت می دهد . هوشنگ که جزء نخستین پادشاهان ایران زمین کهن بوده روزی در کوهستان ماری سیاه با چشمان سرخ را می بیند و به سوی او سنگی پرتاب می کند سنگ او به صخره ای برخورد کرده و جرقه ای از آتش به وجود می آید . از این رو هوشنگ به عنوان کاشف آتش در اساطیر ایران شناخته می شود .
در این نقاشی می توانید هوشنگ را به عنوان پادشاه که در جایگاه ویژه یعنی آن قسمت بالا و در وسط نشسته است را مشاهده کنید . آتشی زیبا در وسط جشن کشیده شده است و نزدیکان شاه در اطراف آتش در حال نوشیدن و خوردن میوه هستند .
اشعار موجود در نقاشی جشن سده
بیت بالا
کز آباد کردن جهان شاد کرد . جهانی به نیکی ازو یاد کرد
بیت های پایین
بدان ایزدی جاه و فر کیان . ز نخچیر گور و گوزن ژیان .
جدا کرد گاو و خر و گوسفند . به ورز آورید آنچه بد سودمند .
وزیشان بورزید و زیشان چرید . همی خویشتن را تاج پرورید .
ز پویندگان هر چه مویش نکوست . بکشت و به سرشان برآهیخت پوست .
چو سنجاب و قاقم ز روباه نرم . چهارم سمورست کش موی گرم .
برین گونه از چرم پویندگان . بپوشید بالای گویندگان .
ببخشید و گسترد و خورد و سپرد . برفت و به جز نام نیکی نبرد .
بسی رنج برد اندران روزگار . به افسون و اندیشهٔ بی‌شمار .
بکشت از برش بختی سالی چهل . پر از هوش و مغز و پر داد و دل
چو پیش آمدش روزگار بهی . ازو مردری ماند تخت مهی
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.